آشنا
شاعر : اصغر رضامند
درمـزرعـه
گــُل كـا شتم
بغـل بغـل بـرداشتم
دركوچه باغ عـاشـقي
سر ِراهـت، بُگـذاشتم
بي اعتنـاااا
رَد مي شـوي
ازتـو،
سئـوالي داشـتم
روشن ضميري جان من
حساس گُلهايي دلا
مغـرورِمغـروري چرا؟؟
افتـاده باش وبا وفاااا
من آشنـاي مردمم ،
بسيـارشان ،
زيباوخوش،رنگ ولُُعاب
امّا چه سـود،
غـرق گناه
ما گـُل سرشتيم،
آشنـاااا
درانتهاي داستـان
وصل من وتـو،
با خـُداست