محبت
شاعر : سیروس بداغی
به قُـربانگـه بری گر نَـــفْــسِ خود را
شــود حـــُبُّ النَّبـی در سینه ات جا
شــرابت مـیدهــــ‍ند از جـــامِ کـــوثر
گــر از دنــیــا گــذر کردی چــو مـولا
مـحـبــت کــن در این دنـیایِ خاکی
مــحــبـت گــل بــســازد ســـنگ خارا
مـــحـبــت پــیــــشــگــان زیـــبــاتــریند
چــه در دنــیا چــه در فـردای عقـبا
مـحـبـت را مــحــمــــّد گـشــــته الــگــو
محــبــت برده اش تا عـــرشِ اعـلی
هدف تنها محبت باشد ای دوست
نه خوانقاه و نه مسجد نِی کلیسا
خــــدا را شــــاکـــرم با عــشــقِ مــولا
رود ایــن قـــطـــره آخــــر ســـــویِ دریا