رواق عشق
شاعر : جواد مهدی پور
زمستان هم بیاید ، داغ عشقت کم نخواهد شد
برایت مثل من هرگز کسی همدم نخواهد شد
تو از هر جویباری که بخواهی آب بر داری
گوارا هم اگر باشد ، ولی زمزم نخواهد شد
برای زخم های دل بجز مهر تو کافی نیست
برایم نوش دارو ، کیمیا ، مرهم نخواهد شد
رواق عشق داری در میان سینه ها اما
دل از عشق تو در آن سینه ها بی غم نخواهد شد
تو هر کاری کنی اندازه ی انگشت های دست
مثال عقل انسان ها که عین هم نخواهد شد
و من سوگند جاری میکنم تا پای جان هستم
که هیچ عهدی از این پیمان ما محکم نخواهد شد